Nawigacja

Roczny plan pracy 2021/2022 Mądrale kodują- innowacja 2021/2022 Mały Miś w świecie emocji- innowacja 2020/2021 Roczny plan pracy na rok szk.2018/2019 Nasze podróże, małe i duże- Innowacja/r.szk.2017/2018(gr.IV i V) Roczny plan pracy na rok szk.2017/2018 Plan pracy na rok szkolny 2016/2017 Roczny plan pracy na rok szkolny 2015/2016 Program Koła Tanecznego Zabawy logiczno- matematyczne-Innowacja/r.szk.2016/2017 PROGRAM PROFILAKTYCZNY 2015/2016 KODEKS PRZEDSZKOLAKA KONTRAKT WZAJEMNYCH OCZEKIWAŃ PIĘKNE BO NASZE-TANIEC, MUZYKA, FOLKLOR 2015/2016 Easy English- Innowacja/r.szk.2014/2015 Ciekawi Świata - Innowacja/r.szk.2013/2014 Roczny plan pracy na rok szkolny 2012/2013 Roczny plan pracy na rok szkolny 2013/2014 Roczny plan pracy na rok szkolny 2014/2015 Mały artysta wszystko wykorzysta- Innowacja programowo- metydyczna/2019 Program "Bezpieczny Przedszkolak" 2019/2020 Ciekawi smaków - Innowacja pedagogiczna o

Plany, Programy, Innowacje, Projekty...

Program Koła Tanecznego

      „Tylko w tańcu możesz stać się kimś o kim marzysz”

                                                             Autor nieznany

 

 

                       

 

             Program własny koła tanecznego

 

 

                                                 Autorki programu

 

                                                 Dorota Jurkowska

                                                  Danuta Karwicka

                                                  Mariola Krawiec

                                                 Barbara Mazurek

                                                 

 

 

 

 

 

1.Wstęp

 

   Taniec towarzyszył człowiekowi od początku jego istnienia , a kształtowanie form tanecznych następowało w miarę poznawania otaczającego świata , gdy człowiek starał się  naśladować przejawy tegoż i swoim ciałem wyrażał uczuciowy stosunek do niego. Taniec zaliczany jest  do najstarszej form sztuki i kulturowej działalności człowieka. Zawsze był i jest nadal jednym ze sposobów odreagowania oraz okazją do zabawy.

    Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to miedzy innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka  dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki dziecko odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter. Dzięki pracy zespołowej rozwijają się indywidualne zdolności każdego dziecka. Zajęcia tego rodzaju  pozwalają ujawnić inicjatywę, kreatywność, aktywność i samodzielność dzieci. Taniec wyrabia w dziecku umiejętności skupienia uwagi, szybkiej orientacji , uczy przestrzegać ładu i porządku. Dodatkowo wyrabia pozytywne cechy charakteru oraz kształci wrażliwość estetyczną. Dzieci lubią popisywać się przed innymi, toteż nauczony taniec chętnie chcą zaprezentować przed rodzicami, dziadkami czy kolegami. W związku z tym ,że zawsze interesowałyśmy się tańcami różnego typu , postanowiłyśmy poprowadzić w grupach zespoły taneczne , które pozwolą dzieciom rozwinąć  swoje zainteresowania.

2.Cele ogólne:

  • rozwijanie dziecięcych uzdolnień
  • zaspakajanie naturalnej potrzeby ruchu
  • kształtowanie prawidłowej postawy ciała
  • kształtowanie zainteresowania różnymi formami tańca
  • kształtowania poczucia rytmu poprzez stosowanie różnych technik tanecznych
  • nauczenie harmonijnego współżycia w grupie , podporządkowania się umownym przepisom
  •  odkrywanie własnych możliwości twórczych
  • rozwijanie indywidualnych zdolności dziecka,  jego inicjatywy, aktywności i samodzielności
  • doskonalenie sprawności kondycyjnej i koordynacji
  • rozwijanie płynności i estetyki ruchu
  • kształtowanie postaw moralnych i społecznych : wytrwałości, systematyczności, samodyscypliny, szacunku, prawdomówności, umiejętności właściwego zachowania się w sytuacji sukcesu i niepowodzeń
  • udział w programach z różnych okazji w przedszkolu i w środowisku lokalnym
  • rozwijanie umiejętności prezentowania swoich  osiągnięć przed szerszą

publicznością

3.Cele operacyjne:

  •  
  • poznaje układy taneczne i potrafi je realizować

potrafi

  • improwizować ruch do danej muzyki
  • rozwija swoje zainteresowania
  • kształci umiejętność poczucia rytmu i swobody ruchu
  • potrafi efektywnie współdziałać w grupie
  • odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec
  • wyrabia pewność siebie, akceptację siebie samego
  • uczy się harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się

umownym przepisom

  • nabywa umiejętności szybkiej orientacji i decyzji oraz uwagi
  • kształci własną wrażliwość estetyczną
  • radzi sobie z tremą związaną z występami na scenie i przed
  •  
  • aktywnie uczestniczy w życiu przedszkola i środowiska lokalnego

 

 

4. Treści edukacyjne obejmują :

  • ćwiczenia rytmiczne (marsze, biegi, podskoki w takt muzyki, reagowanie

na zmianę tempa i dynamiki),

  • ćwiczenia słuchowe, improwizacje ruchowe z muzyką,
  • ćwiczenia techniki tanecznej  elementów tanecznych nóg i ramion z

uwzględnieniem różnych kierunków: w przód -w tył, w prawo -w lewo,

  • ćwiczenia  taneczne  pojedynczo  i  parami  w  różnych  ustawieniach:  w

szeregach, rzędach, w kole, 

  • ćwiczenia  rytmiczno -taneczne  (cwał,  bieg,  podskok,  krok  dostawny,

odstawny, przytup, wymach, obrót, klęk, ukłon),

  • ćwiczenia zmierzające do nauki kroków i układów tanecznych do tańców

ludowych i narodowych, 

  • wspólne opracowywanie figur i układów tanecznych do znanych piosenek i utworów muzycznych.

5.Metody realizacji celów programu:

 

 Metoda to droga dochodzenia do celu, świadomie podejmowane przez nauczyciela czynności dla osiągnięcia określonego efektu. Stanisław Strzyżewski definiuje metody jako „ sposoby stawiania uczniów w sytuacjach zadaniowych, w których uczniowie pod kierunkiem nauczyciela dokonują zmian w strukturze własnego ciała i jego funkcjach, zdobywają wiadomości, umiejętności i nawyki oraz kształtują pozytywną postawę”.

 

Przy realizacji programu będą stosowane :

A. METODY TWÓRCZE ( metody kreatywne oparte na naturalnym ruchu – realizują zadania problemowe wymagające pełnej samodzielności i inwencji twórczej uczniów).

1. Zabawy naśladowcze – naśladowanie ruchów, odtwarzanie w zabawie różnych ruchów.

2. Metoda zabawowo – naśladowcza. Wykonywanie ruchów opisanych słownie i przywołanie z pamięci dziecka czynności widzianych lub stworzonych w wyobraźni.

i metody odtwórcze.

3. Metoda ( zadaniowa ) bezpośredniej celowości ruchu. Wykonywanie przez dzieci szeregu zadań, które stanowią dla niego bezpośredni, zrozumiały i atrakcyjny cel.

Nauczyciel poleca uczniom proste zadanie w odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej. Metoda ta obejmuje ruchy proste, łatwe, zrozumiałe.

4. Metoda ścisła. Polega na ruchu odwzorowywanym z pokazu lub ruchu wykonanym na podstawie opisu słownego. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie, na komendę lub w podanym rytmie.

5. Metoda programowego nauczania. To metoda daleko posuniętej indywidualizacji przy zachowaniu pozorów samodzielności. Do nauczyciela należy demonstrowanie elementów ruchu, czuwanie nad ich prawidłowym wiązaniem w całość, korygowanie błędów, objaśnianie.

6. Metoda małych obwodów. Dotyczy doskonalenia lub nauczania umiejętności. Polega na przygotowaniu przez nauczyciela zadań etapowych, które przygotowują dzieci do zadania głównego, polegającego na opanowaniu określonej, złożonej umiejętności.

 

B. METODY ODTWÓRCZE ( odwołują się do pamięci ćwiczącego, w której przechowywane są pewne rodzaje ruchów i czynności, lub opierają się na pokazie ruchu przez nauczyciela, czyli odtwarzaniu obserwowanego ruchu )

1. Metoda opowieści ruchowej. Nauczyciel opowiada bajkę, wydarzenie, a dzieci ilustrują te treści ruchem. Obraz ruchowy angażuje wyobraźnie dziecka, jednocześnie podnosząc sprawność morfofunkcjonalną organizmu. Występują tutaj ruchy o różnym charakterze – biegi, skoki, czworakowanie, pełzanie, ciągnienie, pchanie, noszenie itp.

2. Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana. Metoda ta dąży do rozwijania naturalnej ruchliwości dziecka i podkreśla przez ruch swojej indywidualności. W tej metodzie łączy się ruch z muzyka, z rytmem, wprowadza się ćwiczenia muzyczno – ruchowe, zabawy taneczne, pantonimę, opowieści ruchowe, dramę.

3. Metoda Karola Orffa. W metodzie tej wykorzystuje się słowo, rytm i ruch nawiązując do tradycyjnych form zabaw, ćwiczeń, tańców i muzyki.

4. Gimnastyka rytmiczna A. I M. Kniessów. Metoda ta opiera się na ruchu naturalnym, zrytmizowanym, ekspresyjnym, estetycznym, uwzględnia ruch odwzorowany i twórczy.

 

 

C. METODY NAUCZANIA RUCHU

1. Metoda syntetyczna. Polega na całościowym nauczaniu zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno – ruchowych.

2. Metoda analityczna. Polega na dzieleniu złożonych i trudniejszych koordynacyjnie ćwiczeń na fragmenty, które po osobnym opanowaniu scala się w płynny ruch.

3. Metoda mieszana ( syntetyczno – analityczna ). Polega w pierwszej fazie na nauczaniu częściami tańca a następnie w pełnej formie.

4. Metoda kompleksowa. Polega na nauczaniu wyodrębnionych przez nauczyciela kompleksów ruchowych danego tańca i jest połączeniem poprzednich metod, stosowanym często w celu korygowaniu błędów w wykonywanym ruchu.

 

  1. Formy pracy:

 

Formy realizacji działań edukacyjnych są następujące:

- Zbiorowa (praca zbiorowa i jednolita z całą grupą),

- Małych obwodów ( strukturę małego obwodu stanowić będzie 3 – 5 drobnych zadań ruchowych prowadzących od najprostszego elementu do ostatniego ogniwa, w którym jest konkretne zadanie),

- Indywidualna (zróżnicowana z poszczególnymi dziećmi).

 

7. Opis osiągnięć dziecka:

  • potrafi rozpoznać i zatańczyć podstawowe kroki i figury taneczne

charakterystyczne dla danego rodzaju tańca,

  • umie wykonać podstawowe kroki i figury tańców narodowych i
  •  
  • umie wykorzystać celowość i płynność ruchów z użyciem przyborów np.

chusta, pompony itp.

  • nauczy się kroków tanecznych i ruchów do opracowania tańców różnych
  •  
  • przeżywa radość i satysfakcję z aktywnego uczestnictwa w tańcu,
  • porusza się estetycznie,
  • zaspakaja naturalną potrzebę ruchu, doskonali koordynację ruchową,
  • przestrzega umów i podporządkuje się im,
  • umie posługiwać się rekwizytami w zabawach tanecznych i tańcach,
  • umie dostosować rodzaj ruchu do słyszanej muzyki.

      8.Procedury osiągania celów:

  • Systematyczna praca na zajęciach.
  • Staranne wykonywanie wszystkich ćwiczeń.
  • Dyskusja nad układem choreograficznym.
  • Poznanie podstawowych kroków nauczanych tańców.
  • Odtwarzanie ruchów z pokazu nauczyciela.
  • Kontrolowanie i korygowanie wyników pracy.
  • Rozwijanie talentów tanecznych
  • Wysuwanie sugestii, wyrażanie aprobaty i dezaprobaty, nagradzanie.
  • Gromadzenie zdjęć, płyt CD.
  • Prezentowanie osiągnięć zespołu w przedszkolu i środowisku.
  • Promocja przedszkola poprzez występów  

 

 

9.Program dostarcza możliwości realizacji wielu różnorodnych wartości, w szczególności należą do nich:

Korzyści dla dziecka:

  • rozwój i doskonalenie pamięci i koncentracji uwagi
  • przezwyciężanie nieśmiałości
  • wyzwalanie radości tworzenia
  • rozwój zainteresowania sztuką, muzyką i aktywnością ruchową
  • rozwój umiejętności rytmiczno-ruchowych i tanecznych
  • wyrażanie swojej kreatywności poprzez różnorodną ekspresją
  • rozładowanie energii podczas tańców

Korzyści dla przedszkola:

  • promocja placówki w środowisku lokalnego
  • uatrakcyjnienie oferty edukacyjnej dla dzieci

Korzyści dla nauczyciela prowadzącego:

  • rozwój kreatywności
  • bliski kontakt z dziećmi
  • efektywna współpraca ze środowiskiem lokalnym
  • samorealizacja dająca poczucie satysfakcji
  • czynne uczestnictwo w życiu kulturalnym
  • promowanie dzieci uzdolnionych poprzez występy

Program skierowany jest głównie do nauczycieli przedszkola, którzy

odkryli zalążki talentu tanecznego w swoich wychowankach.

Treści programu będą realizowane raz w tygodniu w postaci 30 minutowych nieodpłatnych zajęć dodatkowych.

Program zawiera wstęp, cele kształcenia, korzyści dla dziecka i placówki

przedszkolnej, procedurę osiągania celów oraz ewaluację program (ankieta dla rodziców, dziecka i nauczycieli).

Program obejmuje jeden etap edukacyjny -przedszkole, grupy wiekowe dzieci : 3, 4, 5 i 6 letnie.

 

 

10.TEMATY ZAJĘĆ  KOŁA TANECZNEGO

  • Opanowanie rytmicznego poruszania się.
  • Nauka fal tułowia w przód i w tył w pozycjach niskich.
  • Akcentowanie ruchem rytmu muzycznego.
  • Opanowanie podstawowych elementów ruchowych
  • Łączenie elementów tańca z krokami tanecznymi.
  • Doskonalenie umiejętności tanecznych.
  • Nauczanie podstawowych kroków i figur tańców ludowych
  • Doskonalenie w grupach krótkich układów tanecznych przy wybranej muzyce
  • Doskonalenie poszczególnych kroków i figur poznanych tańców.

 

 

  1.  

1.Kuźmińska O., Aerobic. Taniec i gimnastyka, SiT, Warszawa 1985.

2.Kuźmińska O., Taniec w teorii i praktyce. AWF Poznań 2002.

3.Młodzikowska M., Bednarzowa B., Tańce -rytm, ruch, muzyka. Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1983

4.Wieczysty M., Tańczyć może każdy, PWM, Warszawa 1986.

5.Wieman M., Tańce i zabawy ze śpiewem, PZWS, Warszawa 1961.

 

 

 

Aktualności

Kontakt

  • Przedszkole nr 1 w Pionkach
    ul.Żeromskiego 8, 26-670 Pionki
  • tel.komórkowy:694 623 445

GALERIA